Ik heb veel aan mijn hoofd. Dankzij mijn hoofd onthoud ik namelijk wat ik allemaal nog te doen heb, aan wie ik nog moet denken en bedenk ik hoe ik het vandaag ga aanpakken met die ‘to do’ lijst. Zonder mijn hoofd zou ik nergens zijn, alhoewel… “Wacht, ik ben even aan het nadenken” zeg ik tegen mijn zoon die mij wat wil laten zien. “Nu even niet, ik moet dit eerst afmaken”, zeg ik tegen mijn man die mij iets vraagt. We zijn samen thuis, toch ben ik niet erg aanwezig. Ik zit in mijn hoofd, omdat ik veel aan mijn hoofd heb. In letterlijke en in figuurlijke zin. Veel Ik ben natuurlijk niet de enige. Ouders hebben in onze tijd vaak veel aan hun hoofd. En hebben daarbij ook hun hoofd nodig. Zeker als je beiden werkt en je kinderen hebt. Je hebt je eigen agenda, die van je werk, die van je partner en die van je kinderen om rekening mee te houden. Om 17:00 heeft Bart pianoles en om 18:00 moet Eva bij tennis zijn. Ergens moet er ook nog gegeten worden. Er valt zoveel ...
Leuk dat jullie ook het verband met hoogbegaafdheid even hebben aangehaald. Zelf ben ik van mening dat alle hoogbegaafden hooggevoelig zijn, dat dit net de basis is van hoogbegaafdheid.
BeantwoordenVerwijderenHierbij volg ik de theorie van Dabrowski met zijn overexcitabilities, een soort van intensiteit van gewaarwording van prikkels op 5 verschillende vlakken (zintuiglijk en emotioneel =samen vormt dit de klassieke hooggevoeligheid, motorisch, verbeeldend en cognitief). Bij hoogbegaafdheid vind je deze intensiteit op alle 5 gebieden.
Sabine,
BeantwoordenVerwijderenHeb je een tekst over de theorie van Dabrowski die ik hier kan delen?