Hooggevoeligheid - HSP

Ik ben hoogsensitief Graag klikken op groot scherm om de video te bekijken. Bron: Klasse.be

Echtscheiding is meestal een pijnlijk onderwerp—hoewel voor sommige mensen een scheiding aanleiding tot vreugde is. Maar als het pijn doet, doet het waarschijnlijk meer pijn als je een HSP bent. Dit is ongetwijfeld waarom ik het schrijven hierover gedurende veertien jaar heb vermeden. Hoe kan ik mogelijkerwijs helpen? Ook is iedere scheiding zo verschillend dat het moeilijk is iets te zeggen dat in zijn algemeenheid waar is. Maar ik zal het proberen. Scheiding kan soms erger zijn dan het overlijden van een echtgenoot. Wellicht is tegen de tijd dat je gaat scheiden de liefde voorbij, maar er is sprake van een andere pijn. Je kunt je een mislukkeling voelen in het huwelijk of tenminste in het kiezen van een goede partner. Je bent teleurgesteld in jezelf, in de ander of in beiden. Je bent misschien boos, of zelfs woedend – zeer kwellend voor een HSP. Je bent bang voor de toekomst op een heel andere manier dan na het overlijden van een echtgenoot—met name ben je ba

Ilse Van den Daele is auteur van het boek “Mijn kind is hoogsensitief” (Lannoo). ‘ Hooggevoeligheid’, vinden we niet een ‘probleem’ uit?  Ilse Van den Daele: “Hooggevoeligheid is geen ziekte, afwijking of stoornis. Je kan dus officieel niet over een ‘diagnose’ spreken. Het is een temperament, een persoonlijkheidskenmerk, gelinkt aan een sterker ontwikkeld centraal zenuwstelsel. Het is een basistoestand, een manier van ‘zijn’. Dat kan je niet zomaar ‘behandelen’ en al zeker niet weg krijgen. Hooggevoelig zijn is op zich geen probleem. Maar als je een hooggevoelig kind niet ondersteunt in zijn manier van ‘zijn’, komen er vaak (gedrags)problemen. Je kind krijgt een probleem met zijn zelfwaarde en een gebrek aan basisveiligheid, dat zo ontzettend belangrijk is voor hooggevoelige kinderen. Het is alsof het kind nooit goed kan doen in de ogen van de ouders of van de directe omgeving. Daardoor verliest het zijn eigen identiteit.” Kleven we zo niet wee

Hooggevoelige mensen moeten zich een plaats zien te verwerven in werk (en de rest van de maatschappij) die recht doet aan hun gevoeligheid. Dat is vaak een zoektocht. Het komt neer op onderzoeken hoe en waar positieve eigenschappen tot hun recht kunnen komen. Inzicht in leerstijl , werkstijl en persoonlijkheidstype kan hierbij helpen. Dit inzicht kan ook managers, teamleiders en andere bazen helpen hooggevoelige mensen een juiste plek binnen een organisatie te geven.   Leerstijl De psycholoog Kolb onderscheidt vier typen leerstijlen : De bezinner kijkt hoe anderen een probleem aanpakken en denkt eerst na voordat hij iets doet. Hij ziet veel oplossingen, omdat hij een probleem vanuit veel standpunten kan bekijken. Daardoor neemt hij beslissingen soms traag. De denker is goed in logisch denken en redeneren. Hij probeert algemene regels te ontdekken en leert het liefst uit boeken. Het is belangrijker dat ideeën logisch zijn, dan dat ze praktisch

Rond hoogbegaafdheid heersen er veel mythen. Velen gaan er van uit dat hoogbegaafden wonderkinderen zijn. Dat ze alles kunnen, dat ze altijd hoge resultaten halen op school, dat ze nooit problemen hebben enzovoort.  Vaak denkt men bij hoogbegaafden ook al vlug aan een stereotiepe nerd of Einstein .  De realiteit is echter anders: hoogbegaafden zijn een risicogroep. Als men hen niet voldoende begeleidt en stimuleert, kunnen ze hun motivatie verliezen. Met als gevolg dat ze kunnen gaan onderpresteren en allerlei andere negatieve gevolgen ervaren.  Hoogbegaafden kunnen ook niet alles even goed, niet op alle vlakken zijn ze even snel en ze moeten ook inspanningen leveren om te presteren. De ene hoogbegaafde kan een aanleg hebben voor wiskunde maar ondertussen slecht presteren in taalvakken .  Hoogbegaafden blinken vaak enkel uit in hun interessegebieden.  Soms wordt er ook van uitgegaan dat hoogbegaafden veel dezelfde persoonlijkheidskenmerken he

‘Wil je de wereld veranderen, begin dan bij jezelf.’ Gandhi Tijdens de HSP-ontmoetingsdagen die ik op Mallorca organiseer leer ik de deelnemers handvatten ter vergroting van de persoonlijke autonomie. Voor een HSP’er betekent persoonlijke autonomie –ook wel persoonlijk leiderschap genoemd- in de eerste plaats dat hij zijn sensibiliteit goed leert kennen en beheersen. Zolang je je (over)gevoeligheid beleeft als een last, als een problem of als een pijnpunt, ben je niet vrij maar is je gevoeligheid je de baas. Pas wanneer je je gevoeligheid een plek hebt kunnen geven en je er blij mee bent omdat je er het positieve van inziet, kun je zeggen dat je op weg bent naar je persoonlijk leiderschap. Laten we wel zijn, de weg naar innerlijke vrijheid is geen snelle of gemakkelijke weg. Het is een lang en kronkelend pad met talloze hindernissen. Het is een weg waarop je jezelf voortdurend tegenkomt, je jezelf voortdurend moet observeren, je jezelf bij moet sturen en w

Gepubliceerd: september 1st, 2011     Een hoogbegaafd kind in de klas weten veel leerkrachten die Talent  (een tijdschrift over over hoogbegaafde kinderen.) lezen inmiddels wel te herkennen. Maar wat als zo’n leerling vervolgens ook nog eens hoogsensitief is? ‘Als leerkracht moet je een veilige omgeving bieden.’ door Henk-Jan van der Veen Veel hoogbegaafden zijn goed in wiskunde, natuurkunde, complexe denkopgaven of schaken. Ze maken zich razendsnel kennis eigen en leveren uitmuntende prestaties. Een dergelijk profiel past echter niet bij alle hoogbegaafde kinderen. Een aantal van hen is zeer gevoelig. Hóóggevoelig. Hun kwaliteiten liggen met name op het sociale en creatieve vlak. Omdat zij liever niet opvallen, herkennen we hen zelden aan uitmuntende cognitieve prestaties. De kans is groot dat zij onderpresteren. Psychologe Elaine N. Aron begon haar onderzoek naar de karaktereigenschap die zij later highly sensitive zou noemen bij (hoog)begaafde kinderen