Leven als zondagskind.


http://static.bol.com/imgbase0/imagebase/regular/FC/8/3/6/1/1001004005981638.jpg

Vandaag even een boekbesprekeing.  Ik ben Hooggevoelig van Yolanda Onderwater.

Kinderen die hooggevoelig zijn voelen zich vaak een beetje anders. Zij hebben bijzondere ervaringen die ze moeilijk kunnen delen. Dit is een boek waarin zij zichzelf kunnen herkennen.

Therapeute Yolanda Onderwater begeleidt in haar praktijk kinderen die als hooggevoelig uit de test kwamen. Dit boek is speciaal geschreven om deze groep kinderen (jong en oud) en hun familieleden te helpen. Hooggevoeligheid is niet abnormaal maar juist heel zuiver en puur.

De auteur beschrijft hoe je hooggevoeligheid herkent, hoe het voelt om hooggevoelig te zijn, en hoe je ermee omgaat als een bijzondere gave.
Het is namelijk ook een eigenschap met voordelen. Hooggevoelige kinderen kunnen extra goed observeren en zijn heel creatief. Ze weten wat er in andere mensen omgaat. Het zijn de toekomstige leraren, leiders, kunstenaars en genezers.

NBD|Biblion recensie
Deze uitgave, samengesteld door een kindertherapeute, richt zich tot jonge mensen die voelen dat ze net een beetje anders zijn dan hun leeftijdgenoten en bijzondere ervaringen kennen. Voor hen wordt de term 'hooggevoelig' gebruikt. Ook richt de schrijfster zich tot ouders en andere volwassenen, die met hen te maken hebben, hun 'anders-zijn' willen begrijpen en er creatief mee om willen gaan. Deel 1 zoekt een antwoord op de vraag hoe hooggevoeligheid kan worden ervaren. Deel 2 tracht een summiere verklaring te geven hoe kan het dat zaken betreffende andere mensen aangevoeld kunnen worden, gevolgd door zestien concentratie- en bewegingsoefeningen die ontspanning beogen. Waarna deel 3 een toelichting geeft op bijzondere ervaringen. Het geheel, met uitzondering van de oefeningen, is geschreven in de vorm van een egodocument, voortkomend uit de eigen jeugdervaringen van de schrijfster: 'Als eerste leerde ik...'; 'Paardrijden is mijn hobby...'. Door deze vormkeuze komt de objectieve, informatieve rol van een volwassene tegenover jonge mensen in het gedrang. Hetgeen een bevestiging vindt in het gebruik van bepaalde, niet nader toegelichte woorden zoals 'kwaliteit' en 'mijn energie'. Cartoonachtige tekeningen in zwart-wit van een muis verluchtigen de teksten. Vanaf ca. 11 jaar.

(NBD|Biblion recensie, Ton Smits) 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Borderline: “een vastgelopen HSP-er ?”

Vaccinatie - het einde van een mythe

'Als je druk wordt van broccoli, dan eet je dat toch niet?'